تائبین
#تائبین
الهی! ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِی غَمَامَ رَحْمَتِکَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُیُوبِی سَحَابَ رَأْفَتِکَ
خدایا! بر گناهانم سایهی ابر رحمتت را بینداز و ابر ریزان مهربانیات را برای شست و شوی عیبهایم بفرست
این تعبیرات برای آن است که از جهت علمی بدانیم انسان در #سیر_وجودی خود، با چه مسائلی برخورد میکند؛ چه اموری تأثیر عمیق در وجود او میگذارند و چه اموری تأثیر ظاهری دارند واگر از آنها مراقبت نشود، تأثیر عمیق در جهت منفی پیدا میکنند.
گناهان در اثر طغیان امیال نفسانی ابتدا آلودگی ظاهری ایجاد میکنند اما اگر از ابتدا به مقابله و دفع و رفع آنها اقدام نشود، به تدریج این آلودگی بیشتر و عمیقتر خواهد شد. به همین جهت اولیای الهی سفارش فرمودهاند که انسان توجه داشته باشد کارهای خلاف، تأثیر عمیق در جان او میگذارند چنان که
خدای متعال در قرآن شریف میفرماید:
{ ثُمَّ کانَ عاقِبَهَ الَّذینَ أَساؤُا السُّواى أَنْ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ وَ کانُوا بِها یَسْتَهْزِؤُن}
سپس عاقبت کسانی که کار بد انجام دادند آن است که آیات ما را تکذیب نمودند.
به همین نحو، کارهای خوب نیز تأثیر عمیق مثبت در #تقویت_ایمان انسان میگذارد.
قرآن کریم میفرماید:
{وَإِن تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا}
اگر از او (پیامبر) اطاعت کنید، هدایت میشوید.
همچنین در مورد روزه و تأثیر والای روحی آن میفرماید:
{ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُون}
اى افرادى که ایمان آوردهاید! روزه بر شما نوشته شده، همانگونه که بر کسانى که قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهیزکار شوید.
صیام یک عمل تقوایی است، اما تقوای ظاهر برای وجود انسان است؛ زیرا در مدت روزه، شکم گرسنگی میکشد و بعضی از اعضا و جوارح از مباحات محروم میمانند و اگر این ظاهر درست و دقیق انجام شود برای انسان سپر و حافظ درونی خواهد شد و او را از این که دنبال مخالفت با مولا برود و حالت طغیان پیدا کند حفظ میکند. اصل هم همین است که انسان اهتمام شدید به انجام وظایف ظاهری داشته باشد و آن را با انگیزهی سالم همراه کند تا تأثیر نفسانی مطلوب بگذارد و همینطور این عمل ادامه پیدا میکند تا در باطن انسان رسوخ پیدا نماید.
از این جهت حضرت امام علی(ع) میفرماید:
«صِیَامُ الْقَلْبِ عَنِ الْفِکْرِ فِی الْآثَامِ أَفْضَلُ مِنْ صِیَامِ الْبَطْنِ عَنِ الطَّعَامِ.»
روزهی قلب (بازداشتن) فکر در گناهان، برتر از روزهی شکم از طعام است.
و نیز میفرماید:
«صَوْمُ الْقَلْبِ خَیْرٌ مِنْ صِیَامِ اللِّسَانِ وَ صِیَامُ اللِّسَانِ خَیْرٌ مِنْ صِیَامِ الْبَطْن.»
روزهی قلب بهتر است از روزهی زبان و روزهی زبان بهتر است از روزهی شکم.
اگر روزهی قلب که همان دوری از فکر در معصیت و اهتمام به #طاعت است تحقق یابد،روزهی زبان و شکم نیز قطعاً تحقق مییابد و دامنهی روزه گستردهتر و عمیقتر میگردد تا جایی که آن حضرت میفرماید:
«صَوْمُ النَّفْسِ عَنْ لَذَّاتِ الدُّنْیَا أَنْفَعُ الصِّیَامِ.»
روزهی نفس از لذتهای دنیا (دوری از لذتهای حرام و عدم زیادهروی در لذتهای حلال) سودمندترین لذتها است.
دیدگاهها