حضرت عبدالعظیم(ع) با چند واسطه از «ابراهیم بن ابی محمود » روایت می کند که گفت: به حضرت رضا علیه السلام عرض کردم: ای پسر پیغمبر! درباره این حدیثی که مردم از پیغمبر اکرم(ص) روایت می کنند و می گویند: آن حضرت فرموده است: خدا در هر شب جمعه به آستان دنیا فرود می آید، چه می فرمایید؟ حضرت فرمود: خدا لعنت کند آن افرادی را که (این گونه) کلمات را تغییر و تبدیل می دهند! به خدا قسم که پیغمبر خدا(ص) چنین حرفی را نزده است؛ بلکه آن حضرت فرموده: خدای توانا در ثلث آخر هر شب و اول شب جمعه ملکی را به آسمان دنیا فرو می فرستد و به او دستور می دهد تا ندا کند: آیا خواهنده ای هست تا من به او عطا کنم؟ آیا توبه کننده ای هست تا من توبه او را بپذیرم؟ آیا کسی هست که طلب آمرزش کند تا من او را بیامرزم؟ ای کسی که طالب خیری! جلو بیا. ای کسی که طالب شرّی! کوتاه کن. آن ملک همچنان ندا می کند تا موقعی که صبح طلوع کند؛ همین که صبح طلوع کرد، به محل خود – که ملکوت آسمان است – مراجعت می نماید. این موضوع را پدرم از جدم، از پدران بزرگوارش، از رسول خدا(ص) برای من نقل کرده اند.