فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بَابِکَ فَبِمَنْ أَلُوذ-قسمت پنجم
#تائبین
فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بَابِکَ فَبِمَنْ أَلُوذ
پس اگر مرا از درگاهت برانی به سوی چه کسی رو آورم؟
اهمیت انس روحی با خدا و اولیای الهی
اولیای الهی که سراپا انس با ذات اقدس الهی بودند، با این تعبیرات لطیف در مناجات‌ها می‌آموزند که انسان چگونه باید با محبوب واقعی خویش؛ حضرت حق #انس پیدا کند و این که این #ارتباط_روحی، باید برای انسان حاصل گردد هر چند در مرتبه‌ای ضعیف باشد؛ و همین اندازه ارتباط در عالم دیگر برای انسان کارساز است.
حماد یکی از یاران امام صادق(علیه السلام) خدمت ایشان عرض نمود: «دوستان من می‌گویند: تو که برای تبلیغ به شهرهای کفرنشین و مشرکین می‌روی اگر آن‌جا بمیری با آن‌ها محشور می‌شوی.» (او از این سخن ناراحت بود) حضرت فرمود: «آن‌جا که می‌روی امر ما (معارف ما) را متذکر شده و به آن دعوت می‌کنی؟» عرض کرد:
«بله».
امام فرمود:
«وقتی در این شهرها (شهرهای اسلامی) هستی آیا امر ما را متذکر می‌شوی و به سوی آن دعوت می‌کنی؟» عرض کرد: «خیر.» حضرت فرمود:
«إِنَّکَ إِنْ مِتَّ ثَمَّ حُشِرْتَ أُمَّهً وَحْدَکَ وَ سَعَى نُورٌ بَیْنَ یَدَیْک.»[۱]
پس اگر آن‌جا بمیری، به صورت یک امت محشور می‌شوی و نورت پیشاپیش تو می‌رود.
بنابراین آن‌چه مهم است، انس روحی با خدا و اولیای الهی است. ممکن است کسی در مکان به ظاهر نامناسبی #قبض_روح شود، اما این هرگز دلیل بر بد بودن شخص نیست، چنان که اگر این اتفاق در محراب عبادت بیفتد نمی‌تواند دلیل بر خوب بودن شخص باشد. خوارج هم در مسجد بودند و گاهی همان‌جا هم می‌مردند و جایشان در جهنم بود.
انسان باید #طالب_حق_و_اهل_حق باشد و بخواهد با پاکان بارگاه الهی ارتباط داشته باشد و هر چند همه‌ی افکار و اعمال خودش کاملاً پاک نباشد، اما لازم است این حالت را داشته باشد و آن را در زندگی پیاده سازد. این امر برای او بسیار کارساز راه گشا است.
[۱] . امالی طوسی، ص۴۶.
