#تائبین

الهی! هَلْ یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلَّا إِلَى مَوْلَاهُ؟ أَمْ هَلْ یُجِیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ؟

خدایا! آیا بنده فراری جز به مولایش رجوع می‌کند؟ آیا غیر از مولاچه کسی می‌تواند او را از غضب مولایش نجات بدهد؟

بسیار شایسته است که انسان خود را بنده‌ی فراری مولی بداند و این مطلب را در قالب مناجات و اظهار ذلت و تضرع به محضر پروردگار عرضه بدارد؛ زیرا همین واگویی حالت تضرع او را بیش‌تر خواهد کرد.

انسان باید پیوسته متوجه این مطلب باشد که به راستی آیا می‌تواند از حکومت حق تعالی خارج شود و آیا می‌تواند در امور خود به غیر حق رجوع کند؟ و آیا غیر حق می‌تواند او را از مشکلات نجات دهد؟ این توجهات زمینه‌ی خوبی است برای آن که انسان حالت تنبه پیدا کند.

مواقعی که انسان در حالاتی مانند بیماری؛ کسالت روحی؛ احتضار و غیره نمی‌تواند حرکت و فعالیت داشته باشد، توجه او به موانع و ضعف خویش بیش‌تر می‌شود و بسیار لازم است در این حالات ضعف و ذلت خویش را در برابر قدرت و عزت حق بسنجد و پیوسته متذکر باشد تا بعد از بروز چنین حالاتی، احساس قوت و به تبع آن نافرمانی نکند و توجه به استقلال خود پیدا ننماید و خود را بی نیاز از رجوع به مولا نداند.