#سیر_الی_الله
گفتگو با عالمان
خداوند یکى از راه هاى مهم تبادل نیازهاى ظاهرى و درونى انسان به دیگران را، #سخن_گفتن با ایشان قرار داده است.
لذا طالب علم هنگام یادگیرى و پس از آن باید علمش را با #کارشناسان مربوط به آن در میان بگذارد و با ایشان به گفتگو بنشیند تا:
اوّلاً: #جنبه_های_مثبت معلوماتش براى او روشن شود و یقین کند راهکار ها و روش هایى را که به کار گرفته صحیح است
✓ تا بتواند آنها را در اختیار دیگران بگذارد.
ثانیا: #جنبه_های_نقص معلوماتش و غلط بودن راهکار آن برایش روشن شود
✓تا از جهل مرکب خارج گردد و به علم واقعى برسد.
ثالثا: دیگران را از #روش_غلط و ناکام و معلومات غیر واقعى ـ که جهل مرکب بوده ـ آگاه نماید.
در این صورت است که در #مسیر_بالندگى و رشد علم و پرورش عالمان واقعى حرکت نموده است،
از این جهت امام على علیه السّلام در بیان اوصاف علم و عالمان می‌فرماید:
«وَ جَیْشُهُ مُحَاوَرَهُ الْعُلَمَاء»
یعنى همان گونه که براى پیروزى یک ملت بر دشمنش، و رسیدن به آرامش، صلاح و زندگى خداپسندانه لازم است با لشکریان کار آزموده و آگاه به فنون جنگ، آمادگى رزمى داشته باشد،
عالم نیز براى پیروزى بر دشمن جهل، نسبت به خودش و دیگران، باید با عالمان ورزیده در رشته ى مناسب خود، گفتگو و تبادل نظر کند
تا همواره با
#استحکام_معلومات
و #جدیت در به کار بردن روش هاى محکم، لشکر جهل را کنار زده و خاکریز هاى آن را فتح کند
امام على علیه السّلام می‌فرماید:
«بسا سخنى که از حمله ى مسلحانه اثرش بیشتر است.»
دیدگاه‌ها