#سیر_الی_الله
استاد تحریری؛
توکل در سیره‏ ى اولیاى الهى
جایگاه مهم توکل در سیره‏ ى اولیاى دین و بزرگان #اهل_معرفت، در عین تلاش و کوشش و جهاد در راه خداى متعال، به خوبى قابل مشاهده است.
چه بسیار کسانى که در اوج مجاهده و مبارزه با نفس، تلاش خود را نمى‏ دیدند و بر آن تکیه نمى‏ کردند؛ بلکه چشم امید به رحمت واسعه‏ ى حق تعالى داشتند و همین امر، عامل #گشایش درهاى معنویت براى آنان بود.
سرّ عبادت‏هاى شبانه روزى ائمه علیهم‏ السّلام از یک سو و #اظهار_عجز، فقر و خاکسارى در برابر خداوند متعال از سوى دیگر است؛ چنان که حضرت زین العابدین ـ علیه‏السّلام ـ به خداوند عرض مى‏ کند:
«أَللّهُمَّ إِنِّى أُصْبِحُ وَ أُمْسِى مُسْتَقِلاًّ لِعَمَلِى، مُعْتَرِفا بِذَنْبِى، مُقِرّا بِخَطایاىَ… وَ إِیّاکَ أَسْتَعِینُ، وَ بِکَ أُومِنُ، وَ عَلَیْکَ أَتَوَکَّلُ، وَ عَلى جُودِکَ وَ کَرَمِکَ أَتَّکِلُ.»
بارالها! من شبانه روز را مى‏ گذرانم در حالى که کردار خود را اندک مى‏ بینم و به گناه و خطایاى خود اقرار و اعتراف مى‏ نمایم… از تو یارى مى‏ طلبم، به تو ایمان دارم، بر تو توکل مى‏ نمایم و بر جود و بخشش تو اعتماد و تکیه مى‏ کنم.