#تائبین

وَ لَا تُعْرِنِی مِنْ جَمِیلِ صَفْحِکَ وَ سَتْرِک
و از لباس زیبای گذشت و چشم پوشی خود عاری‌ام مسازی

در این قسمت مناجات، همین حقیقت از خدای متعال درخواست می‌شود که هم #لغزش‌های_انسان پوشیده شود؛ و هم خدای متعال از #مواخذه روی گردان و منحرف گردد؛ ‌و هم این که در مقام روی گرداندن، #کرامت_خاص خود را ظهور دهد و به رخ ما نکشد؛ زیرا لغزش به خودی خود حالت سرشکستگی دارد که هر چند فی حد ذاته نامطلوب است، اما اظهار آن نزد مولا خوب است و آثار تربیتی عمیقی دارد.

اما چون خدای متعال، کریم مطلق است و نمی‌خواهد بنده‌اش حتی این حالت سرشکستگی را داشته باشد،‌ بر لغزش بنده‌ی محتاج ضعیف و خطاکار، #صفح_جمیل می‌کند.

البته انسان هرگز نباید از حالت کوچکی خود نسبت به حق تعالی غفلت کند و این حالت، غیر از حالت سرشکستگی است