#تائبین

الهی! ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِی غَمَامَ رَحْمَتِکَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُیُوبِی سَحَابَ رَأْفَتِکَ

خدایا! بر گناهانم سایه‌ی ابر رحمتت را بینداز و ابر ریزان مهربانی‌ات را برای شست و شوی عیب‌هایم بفرست

اگر انسان تحت سایه‌ی #رحمت_الهی قرار بگیرد و گناهانی را که با #توبه از بین رفته‌اند ادامه ندهد، از تأثیر حرارتی آن گناهان کاسته می‌شود و هر قدر انسان بیش‌تر خود را در سایه‌ی رحمت الهی قرار دهد و سایه‌ی رحمت خداوند نیز هر مقدار ضخیم‌تر باشد، تأثیر بیش‌تر و مطلوب‌تری خواهد داشت. مانند سایه‌ی ابرها که به نسبت تابش و حرارت خورشید در منطقه‌های مختلف تأثیرات متفاوتی دارد.

این تعبیرات بیان‌گر مقدار و میزان تمرد و رسوخ گناه در انسان و در نتیجه، دوری او از ساحت #قرب_حق_تعالی است. به همین جهت انسان همواره باید از رسوخ گناهان پرهیز اولیه داشته سپس از ارتکاب گناهان دوری نماید؛ زیرا انجام گناهان، اوصاف رذیله‌ای را در انسان ایجاد می‌کند و باید برای رهایی و شست و شو از هر دو رذیله از خداوند طلب رحمت نمود.