#سیر_الی_الله

مراتب انفاق

انفاق، متناسب با مراتب مختلف ایمان سالک، درجات گوناگونى دارد:

1. براى آنان که مالکیت خداوند را در حدّ توجه ذهنى درک کرده و پذیرفته‏اند(علم الیقین)، انفاق ایشان در محدوده‏ى واجبات و مستحبات مالى مطرح مى‏شود و معمولاً با دشوارى همراه است؛ زیرا انسان در این مرتبه، به اموال و دارایى‏هاى خویش دلبسته است؛ زیرا آن‏ها را مال خود مى‏بیند هر چند در محدوه‏ى ذهن و گفتارخویش، آن‏ها را به خداوند متعال منتسب مى‏داند، به همین جهت جدا شدن از آن‏ها براى وى، سخت و طاقت‏فرسا است.
2. انسان پس از مجاهده، ریاضت و توجه به آثار خوب دنیایى و آخرتى انفاق، و سپس انجام آن، قلبش نورانى گشته و تعلقات قلبى‏اش نسبت به دارایى‏هاى خود، جهت الهى مى‏یابد و به تدریج، مملوک بودن خود و مالک بودن پروردگار متعال را باور نموده و به آن ایمان مى‏آورد (عین الیقین) و در پى کسب رضاى او انفاق مى‏کند،هرچند از برکات دنیایى و آخرتى انفاق نیز بهره‏مند مى‏گردد.
3. سالک پس از این که تمامى قواى وجودى خود (ادراکى و تحریکى) را ـ پس از ایمان به مملوک حقیقى بودن آن‏ها براى خداوند ـ در راه او و براى تحصیل رضایت و خشنودى او به کار بست و به انفاق اموال بیرونى خود در راه رضاى الهى اکتفا نکرد؛ بلکه به طور گسترده‏اى انفاق کرد، خداوند متعال پرده‏هاى بیشترى را از چهره‏ى قلب او کنار مى‏زند و او را به نورانیّت‏هاى عمیق‏ترى مى‏رساند تا جایى که افعال خود را نیز مملوک و بنده‏ى حق تعالى مى‏بیند و خود و هر آن چه در اختیار دارد را به مولى و صاحب اختیار خویش متعلّق مى‏داند، به همین جهت اموال خداوند را در آن چه او فرموده مصرف مى‏کند