#سیر_الی_الله
استاد تحریری :
جلوه‏ ى سومِ ولایت در سلوک

استمداد از ائمه‏ ى معصومین علیهم‏ السّلام، نه تنها در عبور از مراحل و منازل سلوک امرى لازم و ضرورى است؛ بلکه پس از نیل به سر منزل مقصود و #شهود_قلبى_توحید، حقیقت ولایت ائمه و مقام نورانیت ایشان علیهم‏ السّلام بر عارف آشکار مى‏ شود؛ چنان که امیر مؤمنان علیه‏ السّلام مى‏فرماید:
«مَعْرِفَتِى بِالنُّورانِیَّهِ مَعْرِفَهُ اللّه‏ِ عزّوجلّ وَ مَعْرِفَهُ اللّه‏ِ عزّوجلّ بِالنُّورانِیَّهِ مَعْرِفَتِى
وَ هُوَ الدِّینُ الْخالِص.»

شناخت من به نورانیت، همان شناخت خداوند عزّوجلّ است و شناخت خداوند عزّوجلّ به نورانیت، همان شناخت من مى‏ باشد و این، همان دین خالص است.

به همین لحاظ مرحوم قاضى رحمه‏ اللّه‏ معتقد بود که محال است #عارف به حقیقت ولایت نرسیده باشد؛ چنان که از قول ایشان، چنین نقل گردیده است:
«محال است کسى به درجه‏ ى توحید و عرفان برسد و مقامات و کمالات توحیدى را پیدا نماید و قضیه‏ ى ولایت بر او منکشف نگردد. ایشان معتقد بودند: بزرگانى که نامشان در کتب #عرفان ثبت است و آن‏ها را واصل و فانى شمرده‏ اند و از اهل ولایت نبوده‏ اند؛ بلکه از عامه به شمار مى‏ آیند، یا واصل نبوده‏ اند و ادّعاى این معنا را مى‏ نمودند و یا حقیقت ولایت را ادراک کرده‏ اند، ولى بر حسب مصلحت… تقیّه مى‏ کردند و ابراز نمى‏ نمودند؛ مانند شیخ سلیمان قندوزى حنفى، نویسنده‏ ى ینابیع الموده و سیّد على همدانى، نویسنده‏ ى کتاب موده القربى و مولى محمّد روحى بلخى، نویسنده‏ ى مثنوى.