#سیر_الی_الله

دنیازدگى و ابعاد آن

خداوند متعال انسان را با گرایش‏هایى در این عالم آفرید تا او را امتحان کند و وى در این امتحان، تمایل حقیقى را به خودش اظهار نماید و به گرایش‏هاى دیگرش جهت الهى دهد، امّا اگر خواسته‏هاى ظاهرى او غلبه کند، گرایش باطنى و حقیقى او نسبت به حق تعالى ضعیف شده و به تدریج از بین مى‏رود.

باید دانست همه‏ى انسان‏ها در معرض چنین امتحان و آسیبى قرار دارند، به ویژه کسانى که زمینه‏ى بیشترى براى رسیدن آسیب به آن‏ها در فعالیت‏هایشان وجود دارد، مانند عالمان که نوعا مورد توجه مردم و رسیدگى ایشان و تأثیرگذارى ایشان در مردم قرار مى‏گیرند. محبت دنیا موجب مى‏شود که حرکت انسان، جهت نابودى داشته باشد، به ویژه حرکت علمى که جنبه‏ى نورانیت و راهگشایى واقعى دارد که از خاصیتش زایل مى‏شود. امام صادق ـ علیه‏السّلام ـ در این باره مى‏فرماید:

هنگامى که عالمى را دیدید به دنیا محبت دارد، پس او را بر دینتان متّهم کنید[دینتان را از او نگیرید]؛ زیرا هر کس چیزى را دوست بدارد، دور آن مى‏گردد. خداوند متعال به داود ـ علیه‏السّلام ـ وحى کرد: بین من و خودت عالمى که شیفته‏ى به دنیا است، [واسطه] قرار نده تا تو را از راه محبتم باز دارد؛ زیرا ایشان قطع کنندگان راه بندگان من هستند که مرا مى‏خواهند، به راستى کم‏ترین کارى که نسبت به ایشان انجام مى‏دهم آن است که شیرینى مناجاتم را از دل‏هاى ایشان قطع مى‏کنم.