دنیازدگى و ابعاد آن-قسمت چهارم
#سیر_الی_الله
دنیازدگى و ابعاد آن
ریا
داشتن انگیزهى خوب در اعمال، نشاندهندهى همّت بلند انسان و سلامت روح و جان او است و در این صورت پس از عمل هم، تأثیر مثبت و مطلوبى بر جان او مىگذارد. البته عکس آن نیز صادق است و کارهایى که قصد قربت در صحّت آن شرط است اگر براى غیر خدا یا شریک قرار دادن غیر او در عمل، انجام شود، مانند عبادتها، باطل است و اگر انسان آن را به قصد قربت، اعاده یا قضا نکند، مؤاخذه نیز مىشود.
اخلاص مراتبى دارد و براى هر مرتبهاى اثر ویژهاى است که عمل را از ناخالصىها دور مىگرداند، فراگیرى علم یا تعلیم آن به دیگران نیز از تقدّس خاصى نزد عاقلان، و دین مقدس اسلام و ائمه ـ علیهمالسّلام ـ برخوردار است؛ زیرا مقدمهى خوب و لازمى براى رسیدن به هدف نهایى از خلقت خویش است.
چون عالمِ، مورد توجه دیگران است و به جهات گوناگون جایگاه ویژهاى نزد مردم دارد، در معرض آفت ریا قرار مىگیرد. طالبان علوم، به ویژه علوم دینى باید به آنها دقت کنند تا از زحمات معنوى خود و تحمل رنجها و گاهى بىمهرىهاى جاهلان و هواپرستان، استفادهى مطلوب دنیایى و آخرتى نمایند. رسول خدا ـ صلّىاللّهعلیهوآلهوسلّم ـ دربارهى ریاى علمى مىفرماید: «کسى که براى غیر خدا علم بیاموزد یا غیر خدا را در یادگیرى آن اراده کند، نشمینگاهش از آتش مىشود.»
دیدگاهها