تائبین

الهی! ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِی غَمَامَ رَحْمَتِکَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُیُوبِی سَحَابَ رَأْفَتِکَ

خدایا! بر گناهانم سایه‌ی ابر رحمتت را بینداز و ابر ریزان مهربانی‌ات را برای شست و شوی عیب‌هایم بفرست

موانع روحی انسان؛ لغزش‌های شهوانی و عیوب نفسانی

انسان در مسیر کمال و زندگانی دنیایی به دو نوع مانع برخورد می‌کند که هر چند به یک دیگر مرتبط هستند اما یکی از دیگری عمیق‌تر است

مانع اول: لغزش‌هایی است که عمدتاً در اثر طغیان خواسته‌های نفسانی یا در جهات شهوانی یا امور غضب آلود از انسان صادر می‌شود؛

مانع دوم: عیوب نفسانی و حالات نامطلوبی است که در اثر ارتکاب گناهان پیدا می‌شود.

انسان برای این که به این دو مانع مبتلا نشود نیاز به الطاف خاص خدای متعال دارد. در این فراز از مناجات هم دو حقیقت از خدای متعال خواسته شده است:

یکی نسبت به گناهان است و برای رفع آن‌ها، غمام و سایه‌ی ابر رحمت درخواست گردیده همان‌گونه که ابر مانع تابش آفتاب شده و سایه می‌افکند و زمینه برای بارش باران است؛

دیگری نسبت به عیوب نفسانی است و برای رفع ‌آن‌ها، سحاب که ابر باران دار است تقاضا گردیده همان طور که باران در زمین نفوذ می‌کند و شست و شو می‌دهد..